هر ساله ۸ مارس روزجهانی مبارزات زنان توسط زنان و فعالین فمینیست، مراسم هایی در بزرگداشت این روز، در
سراسر جهان برگزار می شود.
در سال ۱۸۵۷ میلادی زنان کارگر کارخانه نساجی کتان در شهر نیویورک آمریکا دست به اعتصاب زدند.
شرایط کاری سخت و غیر انسانی با دستمزد کم کارگران زن در اوایل قرن بیستم که همراه با مردان در کشور های صنعتی وارد کارخانه ها و بازار کار شده بودند، آنان را وادار به مبارزه علیه این تبعیض و بی عدالتی به شکل سازمان یافته و منظم نمود. آنان علیه شرایط بسیار سخت کارى و وضعیت اقتصادی شان دست به اعتصاب زدند.
هشت مارس سال ۱۹۰۸ میلادی بعد از گذشت بیش از پنجاه سال، کارگران زن کارخانـۀ نساجی کتان در شهر نیویورک به منظور احیای خاطرۀ اعتصاب در این روزکه تبعیض، محرومیت وفشار کار و حقوق بسیار کم زنان را بیاد می آورد، دست به اعتصاب زدند. صاحب کارخانه زنان را در محل کارشان محبوس ساخت و فاجعه ای آفرید که باعث مرگ ۱۲۹ تن از زنان کارگرشد.
به همین دلیل روز هشتم مارس بطور سنتی بنام روز مبارزه زنان علیه بی عدالتی و ظلم در خاطره ها باقی ماند. در سال هاى بعد در کشورهاى مختلف اروپا و امریکا مبارزه زنان به شکل تظاهرات و اعتصاب در محیط کار علیه شرایط نابسامان کاری، تبعیض و استثمار و همینطور برای داشتن حقوق برابر در اجتماع ادامه پیدا کرد.
از آن زمان تا کنون مبارزه زنان علیه تبعیض در محیط کار و تبعیض جنسیتی در تمامی عرصه های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و برای برابرحقوقی تا بدست آوردن حقوق ویژه زنان ادامه داشته است.
در شرایطی که در برخی از کشورها، زنان بواسطه مبارزات پیگیرانه خود توانسته اند به برخی از حقوق خود دست یابند، در ایران بخصوص بعد از شکل گیری جمهوری اسلامی، ما در قوانین حاکم جاری تا احکام و شریعت تبعیض آمیز مذهب شیعه به عنوان مذهب دولتی، ابعاد وحشتناک بی عدالتی و عدم تساوی حقوقی زنان با مردان را شاهد هستیم.
بی عدالتی و تبعیض در تمامی مناسبات و روابط اجتماعی جمهوری اسلامی بخصوص در قوانین قضائی و خانواده جاری است. در جمهوری اسلامی تبعیض و عدم به رسمیت شناختن برابر حقوقی زنان با مردان جنبه قانونی و بر اساس قوانین قضائی کشور محق شناخته می شود.
در همین راستا طرح موسوم به “جوانی جمعیت” روز ۱۱ آبان سال ۱۴۰۰ بدون سر و صدا به تصویب شورای نگهبان رسید، این طرح با هدف افزایش جمعیت ایران و با “استواری بر نگرانی از سالمندی جمعیت “ تهیه و تدوین شده است.
در باره تصویب طرح جوانی جمعیت که با هدف افزایش جمعیت بیان شده، حقی برای تمایل، اختیار و انتخاب زنان قائل نیست، گویا انسان‌های جامعه متشکل از اشیایی هستند که فاقد شعور و حق انتخاب در داشتن فرزند هستند.
فشار و صدمات جسمی و روحی به زنان با حاملگی اجباری که تحت نام “جوان سازی جمعیت”ادر همین سال قانونی شد و نتایج عدم امکان دسترسی به وسایل و قرص های جلوگیری از حاملگی به افزایش بیماری های مقاربتی ؛ و افزایش کورتاژ های غیر قانونی که به قیمت مرگ و زندگی برای زنان در شرایط خفا انجام میشود ، خواهد انجامید.
بر اثر مشکلات و حتی عدم دسترسی به آزمایش های ژنتیکی در دوران بارداری برای مادرانی که به دلیلی ریسک ناهنجاری ها را در جنین دارند تولد کودکان با ناهنجاری های جدی مادرزادی افزایش خواهد یافت. این مسئله ای است که در کشورهای مدرن والدین میتوانند قبل از تولد در همان هفته های اول حاملگی از آن باخبر شوند و آزادانه در مورد به دنیا آوردن یا بدنیا نیاوردن جنین تصمیم بگیرند.
سازمان دیدبان حقوق بشر نیز از مخالفان قانون جدید جمعیت ایران موسوم به «طرح جوانی جمعیت» است و آن را ناقض حقوق زنان در زمینه سلامت جنسی و باروری معرفی کرده است.
این سازمان خواستار لغو هرچه سریع‌تر «این قانون منافی حقوق بشر از سوی جمهوری اسلامی ایران» شده و اعلام کرده طرح یاد شده برخلاف ادعای مقام‌های ایران مبنی‌بر حمایت از فرزندآوری و منافع خانواده‌ها، سلامت و جان زنان ایرانی را به خطر می‌اندازد. همانطور که می دانیم، فضای ناسالم بی عدالتی و تبعیض در جمهوری اسلامی در سایه قوانین ضد زن ابعاد خشونت باری بخود گرفته است. گسترش خشونت در کنار چند همسری و قوانین مرد سالار فضای اجتماعی ناامنی را برای زنان کشور بوجود آورده است.
توحش در قتل زنان با پشت گرمی به قوانین ضد زن جمهوری اسلامی به آنجا رسیده است که امسال مردی سر همسر هفده ساله خود را برید و سر بریده را در خیابانها شهر گرداند.
اما مبارزات زنان در فضای اختناق جمهوری اسلامی قابل ستایش است، تلاش برای ایجاد تشکلهای مستقل خود و پیگیری از حقوق زنان بخصوص در فضای مردسالارانه ای که توسط قوانین دولتی ـ مذهبی تأئید می شود، قابل ستایش است. بسیاری از زنان به دلیل اعتراضهای به حق خود سالهاست که در زندان به سر می برند.
ما سه ائتلاف، کنگره ملیتهای ایران فدرال، شورای دمکراسی خواهان ایران و همبستگی برای آزادی و برابری در ایران ، بر این باوریم که پیشبرد مبارزات زنان و شکل گیری تشکلهای مستقل آنان در سراسر جهان و ایران رفته رفته تبدیل به اهرم‌های فشار بر جوامع مردسالار وپی گیری حقوق زنان در دنیا و بخصوص علیه قوانین تبعیض آمیز در جمهوری اسلامی شده است و این مبارزات هر روز ابعاد وسیع تری به خود می گیرد. با امید به رفع تبعیض‌های جنسیتی علیه زنان و رسیدن به برابر حقوقی و حقوق ویژه زنان جهان!
گنگره ملیتهای ایران فدرال
شورای دمکراسی خواهان ایران
همبستگی برای آزادی و برابری در ایران
دوشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۰ – ۷ مارس ۲۰۲۲
