در حالی بە سی و نهمین سالروز قیام مردم ایران برای سرنگونی رژیم پادشاهی و برقراری نظامی آزاد و دمکراتیک نزدیک می شویم کە مبارزە برای رهایی و آزادی وارد مرحلە جدیدی شدە است. اعتراضات وسیع مردمی ٧ دی و روزهای متعاقب آن تاثیر چشمگیری را بر جامعە و حکومت دیکتاتوری نهادە و سیمای نوینی را از مبارزات جنبش حق طلبانە تودەای و ملیتهای ایرانی را برای احقاق آزادی و سرنگونی نظام سیاسی جمهوری اسلامی را در ایران بە نمایش گذاشتە است.
خیزش وسیع مردمی در مناطق مختلف ایران اگرچه از اعتراض بە وضعیت وخیم اقتصادی و معیشتی مردم بود کە حاصل سیاستهای غلط و فساد در اقتصادی ویران و رانتی کە در انحصار سپاە پاسداران و ارگانهای سیاسی – امنیتی وابستە به بیت رهبریست، بە سرعت شکل سیاسی بە خود گرفت و مشارکت جسورانە و الهام بخش زنان، کارگران، دانشجویان و سایر اقشار جامعە، امید تازەای بە جنبشهای اجتماعی در ایران بخشیدە است.
با نگاهی بە محتوا و وسعت جغرافیای این اعتراضات در مقایسە با سایر اعتراضات گذشتە، این حقیقت را نمایان میشود کە مبارزات سیاسی و مدنی در ایران پا بە عرصە نوینی نهادە است. اهم دستاوردها و ویژگیهای این مرحلە عبارتند از؛ انحطاط مشروعیت از نظام جمهوری اسلامی و از هر دو جناح اصلاح طلبان و اصولگرایان و اتمام انسداد سیاسی و ریزش هژمونی رژیم حاکم و در جبهەی مقابل بالا رفتن روحیە مبارزاتی مردم بە ستوە آمدە علیە رژیم جمهوری اسلامی کە نشان داد پایەهای رژیم دیکتاتوری در برابر نیرو و ارادە مردمی چقدر ضعیف، حقیر و ضربەپذیراست.
رژیم جمهوری اسلامی در طول سالیان عمر خود از هیچ ابزار و شیوەای برای سرکوب و ارعاب، شکنجە، کشتار و اعدام فروگذار نبودە، اما نتوانستە میل آزادیخواهی را در ایران بمیراند و بنابراین و علی رغم ثبت تاریخی سیاە و استفادە از تمام دستگاههای سرکوبگر، تبلیغات و رسانە، ارشاد و نظام آموزشی خود از تغییر مسیر دادن بە خواستهای مردم اهداف و آرمانهای قیام ٥٧ کە عبارت بودند از رفع تبعیض جنسیتی و طبقاتی، بهرمندی اقلیتهای ملی و اتنیکی از حقوق اولیە و همچنین احقاق حقوق زنان، آزادیهای فردی و در کل بنیاد نهادن ایرانی آزاد، دمکرات و سکولار، عاجز و ناتوان بودە است.
در سالروز قیام ملیتهای ایرانی و با نگاهی گذرا بە وضعیت سیاسی و اقتصادی ایران زیر سلطە جمهوری اسلامی بە وضوح پیداست کە مسئولین و مدیران این رژیم آرزوها و آرمانهای قیام مردمی را بە انحراف بردە و با ارتجاعی ترین قوانین، حقوق و آزادیهای انسان را انکار و کشور را غرق درفساد، دزدی، تاراج و ویرانی کردەاند. تورم رو بە افزایش و خالیتر شدن صندوق توسعە ملی، ورشکستگی بانکها، رکود اقتصادی و بیکاری روزافزون و … اقتصاد ایران و حتی رژیم حاکم را نیز بە بن بست رساندە و تنها افقی روشن و امیدبخش برای اقشار مردم ایران و حل این مشکلات تغییر نظام سیاسیست کە این روزها بە وسعت ایران جنبشهای مدنی و اجتماعی (زنان، دانشجویان، جوانان، محیط زیست، کارگران و …) در حال رشد هستند. فضای ترس و ارعابی کە رژیم طی چهار دهە گذشتە بر ایران حاکم کردە است، شکاف عظیمی برداشتە و مردم ترسشان ریختە است. در عرصە خارجی و منطقەای نیز رژیم جمهوری اسلامی با مجموعەای از مشکلات بزرگ و حل ناشدنی روبەروست. حمایت و پشتیبانی بی پروا از تروریسم، جنگ افروزی و دخالت و آشوبگری رژیم در منطقە دیگر برای جهان قابل قبول نخواهد بود.
جنبش حق طلبانە کردستان با ویژگیهای مترقیخواهانە خود کە از ابتدا پیشرو مبارزە برای سرنگونی رژیم توتالیتر و دیکتاتور جمهوری اسلامی بودە است، بی شک در آیندە نیز وظیفە بزرگی را در این عرصە بر عهدە خواهد داشت.
با درکی صحیح از شرایط امروزی و وظایفمان در آستانە این تغییر بزرگ اجتماعی و سیاسی در ایران، بر این عقیدە هستیم کە اتحاد و همبستگی میان تمام آزادیخواهان و اپوزیسونی کورد و ایرانی برای بە سرانجام رسانیدن رسالت تاریخیشان و پشتیبانی از جنبشهای تودەای ضرورتی سرنوشت ساز و انکارناپذیر می باشد.
مرکز همکاری احزاب کردستان ایران ضمن ارج نهادن بە قیام مردمی ملیتهای ایران در سال ٥٧ برای برقراری جامعەای دمکرات، سکولار و عدالت اجتماعی، از مبارزە مردم برای احقاق حقوق و آزادیهایشان و در نهایت تغییر رژیم سیاسی در ایران حمایت کردە و خود را حامی و پشتیبان هر جنبش دمکراسیخواهانەای می داند در راستای تضعیف و برچیدن رژیم جمهوری اسلامی و همچنین بر ضرورت همکاری و همبستگی تمام مبارزین و آزادیخواهان ایران تاکید می ورزد.
پیروز باد جنبش آزادیخواهانە ملت کرد
سرنگون باد رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی ایران
مرکز همکاری احزاب کردستان ایران
١٩ بهمن ١٣٩٦ خورشیدی
٨ فوریە ٢٠١٨ میلادی
